ചിറകരിഞ്ഞ ഭാഗ്യദേവത

വളരെ നാളുകള്‍ക്കു ശേഷം ഞങ്ങളുടെ നാട്ടില്‍ അതും അയല്‍പക്കത്ത് ഇക്കഴിഞ്ഞ ദിവസം ഒരു മരണം നടന്നു. മരിച്ചത് ഇരുപതു പിന്നിട്ട ഒരു പെണ്‍കുട്ടി. ആത്മഹത്യയായിരുന്നു! ബുധനാഴ്ചയായിരുന്നു സംഭവം.




(ഇമേജ് ഫ്ലിക്കറില്‍ നിന്നും)


അച്ഛനും അമ്മയും 2 പെണ്‍ മക്കളും അടങ്ങുന്ന സാധു കുടുംബം. ഹൃദയ സംബന്ധമായി രോഗിയാണ്‌ കുടുംബനാഥന്‍. അമ്മയ്ക്കും അസുഖങ്ങള്‍ ഉണ്ട്. ചില വര്‍ഷങ്ങളായി സാമ്പത്തികമായി നല്ല ബുദ്ധിമുട്ടിലായിരുന്നു. ഈ പശ്ചാത്തലത്തിലാണ് കുട്ടികള്‍ വളര്‍ന്നു വന്നത്. സ്വാഭാവികമായും അവരുടെ പ്രതീക്ഷകള്‍ ചിറകു മുളക്കുന്ന കാലം തൊട്ടേ അരിഷ്ടത അനുഭവിക്കേണ്ടി വന്നു.

ഡിഗ്രി കോളെജിലേക്ക് കയറിയ മൂത്ത മകള്‍ക്ക് - 'ഭാഗ്യ' എന്നായിരുന്നു അവളുടെ പേര് - മുന്നില്‍ പ്രതീക്ഷകള്‍ ഏതാണ്ട് അസ്തമിച്ച മട്ടായിരുന്നു. അതുകൊണ്ട് തന്നെയാണ് അവള്‍ ഇങ്ങനെ ഒരു തീരുമാനമെടുത്തത് എന്ന് ആ കൃത്യം ചെയ്യുന്നതിന് മുന്‍പ്‌ അവള്‍ എഴുതിവച്ച കുറിപ്പ് സൂചിപ്പിക്കുന്നു. അവളുടെ അന്ത്യ വാക്കുകള്‍ എഴുതി വച്ചിരുന്നതിന്റെ ചുരുക്കം ഇങ്ങനെയായിരുന്നു:

"പ്രതീക്ഷയ്ക്ക് വകയൊന്നും ഇല്ല.. അതുകൊണ്ട് ഞാന്‍ ജീവിതം അവസാനിപ്പിക്കുന്നു.."

ജീവിക്കാമെന്ന പ്രതീക്ഷയല്ല, ഭാഗ്യയുടെ പ്രതീക്ഷകള്‍ക്കൊത്തുള്ള ഒരു ജീവിതത്തിനായുള്ള പ്രതീക്ഷ! അതിനുള്ള സാധ്യതകള്‍ തീര്‍ത്തും മങ്ങിയതായിരുന്നു.. അപ്പോള്‍ പിന്നെ... ഭാഗ്യമില്ലാത്തവരുടെ ആ കണ്ണിയില്‍ ഭാഗ്യമോളും ചേരുകയായിരുന്നു!

അടുത്തിടെ ചിന്തിച്ച ഒരു വേദ ഭാഗത്തിലേയ്ക്ക് വീണ്ടും എന്റെ ശ്രദ്ധയെ കൊണ്ടെത്തിച്ചു ഈ സംഭവം. സമാനമായ ഒരു ജീവിതാനുഭവത്തില്‍ ആത്മഹത്യയ്ക്കു മുന്‍പില്‍ അസാധാരണ ധൈര്യം കാണിച്ച ഒരു സ്ത്രീയുടെയും 2 കുട്ടികളുടെയും ചരിത്രം ആണത്. വിവരണം ഇവിടെ വായിക്കാം.

ഭാഗ്യം പേരിലല്ല ജീവിതത്തിലാണ് വേണ്ടത് എന്നാണു ഈ രണ്ടു സംഭവങ്ങളും പരിശോധിച്ചിട്ട് എനിക്ക് എത്താന്‍ കഴിഞ്ഞ നിഗമനം.